Aantekeningen bij de Bijbel: Spreuken 30:1

Bijbelvers
Context
Vertalingen

Spreuken 30:1

Vertaling Bijbel, Kanttekeningen SV, [], De woorden van [1]Agur, den zoon van Jake; een [2]last. De man spreekt tot [3]Ithiel, tot Ithiel en Uchal.
1. Eenigen verstaan door dezen naam Salomo zelf, vanwege het
vergaderen zijner spreuken. Want de naam komt van een woord,
hetwelk betekent vergaderen en samenbrengen. Anderen verstaan dat
Agur de naam is van een profeet, die de spreuken van dit hoofdstuk
gesteld en aan de twee personen, hierbij genoemd toegeschreven
heeft.
2. Dat is, de lering. Zie van het Hebreeuwse woord 2 Kon.9:25,
waar het betekent een profetisch dreigement; maar hier is het
genomen voor allerlei goed onderwijs, waarmede de mens gesticht
wordt.
3. Dit houden sommigen voor namen of titels van onzen Heeren Jezus
Christus, van wien gesproken wordt vs.4. Ithiel is zoveel als: God
is met mij; komende ten naastenbij overeen met den naam Immanuel;
Jes.7;14, Uchal, dat is, ik zal vermogen, of kunnen. Anderen
verstaan dat het namen zouden zijn van Agurs metgezellen of
discipelen, of [gelijk enigen menen] zonen, die de volgende
spreuken van hem zouden ontvangen hebben.

Blog, Nederlandse Bijbelvertalingen, [], 6 mei 2007 Onvertaalbaar?
De Statenvertaling leest: 1 De woorden van Agur, den zoon van Jake; een last. De man spreekt tot Ithiël, tot Ithiël en Uchal.
Daarentegen heeft de NBV: 1 Hier volgen de woorden van Agur, de zoon van Jake, dit zijn de uitspraken die hij heeft gedaan. Ik ben zo moe, mijn God, zo moe, ik kan niet meer.
In een voetnoot is toegevoegd: Voorgestelde lezing. MT (betekenis van het Hebreeuws onzeker): 'uit Massa: zijn uitspraken voor Itiël, voor Itiël en Uchal'.
De Willibrord vertaalt:
1 De woorden van Agur, de zoon van Jake, uit Massa.
Godsspraak van hem:
Ik heb mij vermoeid, o God!
Ik heb mij vermoeid, o God, ik kan niet meer!

Wat de SVV vertaalt als 'last' en de NBV als 'uitspraken', kan ook opgevat worden als een plaatsbepaling: Massa. Massa ligt in Noord-Arabië, in dat geval zouden deze spreuken niet-Israëlitische wijsheid bevatten. De NBV heeft 'uitspraken', wat in ieder geval een zwakke vertaling is, als het geen plaatsbepaling zou zijn, dan heeft het gebruikte woord een profetische connotatie, een 'uitspraak of ingeving van God zelf'.
Verder leest de SVV 'de man spreekt tot Ithiël, tot Ithiël en Uchal. Dit is een transcriptie van het Hebreeuws, het is niet zeker of het hier daadwerkelijk om eigennamen gaat. Vandaar het grote verschil tussen SVV en NBV.
Een ander complicatie is dat de Septuaginta alle eigennamen in het eerste vers vertaald heeft en dus leest: "These things says the man to them that trust in God; and I cease."